Contactgegevens vindt u hier...

Van de voorzitter


Meelopen


Met bewogenheid naar hen die het niet kunnen mogen we constateren dat we ons heel vaak lopend verplaatsen. Veelal noodzakelijk om ons bestaan en onze bestaanszekerheid veilig te stellen en soms minder urgent in de recreatieve sfeer.
Terwijl we lopen verandert het decor van ons leven en worden we genodigd ons daar telkens weer op af te stemmen. In huis, in de stad, in de natuur, al lopend zullen je waarneming, je gedachten en je handelen worden bepaald door wat je zo al tegenkomt. Er is dus energie nodig voor het lopen zelf maar ook maar ook voor de aanpassingen aan het decor om in harmonie te blijven met je leefomgeving hetgeen existentieel is (van levensbelang).
Ook uit onze opvoeding kennen we nog wel het belang dat er gehecht wordt aan een goede loophouding waarbij krachtig rechtop lopen staat voor een maatschappelijke waardering met als metafoor: je rug recht houden.
We kunnen wandelen, lopen, hardlopen…….maar ook meelopen.


Meelopen kan in de wat actievere vorm zoals samen oplopen, lopend vergezellen, begeleiden, escorteren….etc. Het kan ook in een wat meer passieve vorm zoals navolgen en heulen (“iemand is een meeloper”)
Bij meelopen zijn er dus meerdere individuen die iets op elkaar overbrengen.


Vervolgens dient zich de vraag aan of we ook in een kerkelijke gemeente en dus ook in onze gemeente samen oplopen, met elkaar meelopen.
Bij meelopen moet er iets zijn dat met elkaar verbindt, iets dat het persoonlijk belang overstijgt, een appel doet op medemenselijkheid of een nog hogere waarde. Het zal duidelijk zijn dat geloofswaarden ons moeten aanzetten tot samen oplopen in liefde verbonden.
Dan is het fijn dat we uit eigen kring de activiteit van “struinen door de duinen”
hierbij mogen opvoeren. Men loopt met elkaar waarbij in persoonlijke gesprekken en ook groepsgewijs geloofsuitingen voor verbinding zorgen.
Laten we de wens uitspreken dat dit zo mag zijn op al die momenten dat leden van onze gemeente met elkaar samen oplopen.


Als we na Pasen in de bijbel op zoek gaan naar momenten van meelopen dan komen we bij Lukas 24, de Emmaüsgangers.
We lezen dat twee mannen uit degenen die bijeen zijn na de opstanding op weg gingen naar het dorp Emmaüs.


Daarna citeren we het volgende:
“ En het gebeurde, terwijl zij met elkaar spraken en van gedachten wisselden, dat Jezus Zelf bij hen kwam en met hen meeliep. Maar hun ogen werden gesloten gehouden, zodat zij Hem niet herkenden.”
Na hun uiteenzetting over het gebeuren (kruis en opstanding) te Jeruzalem werden ze door Jezus aangesproken op hun geloof en er aan herinnerd over alles wat in de schriften over Hem geschreven was.
“Toen ze aan tafel lagen, zegende Hij het brood, brak het en gaf het hen. Op dat moment werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem.”.


We ervaren hier dus een metamorfose in de beleving van deze twee mannen:
Is hun verbinding aanvankelijk het gesprek over wat er op Golgotha was gebeurd allereerst zonder geloofsduiding dan is er vervolgens de verbondenheid na het breken van het brood waarna zij Hem herkennen en dus met geloofsovergave.


Dan komen we terug op de vraag hoe we als gemeenteleden met elkaar meelopen.
Als we samen lopen loopt Jezus dan met ons mee? Is Hij het die ons onderling verbindt en is het Zijn liefde die ons de weg wijst?
Laten we hopen en met elkaar afspreken dat we deze vragen positief beantwoorden.
Of we nu een actieve rol hebben in het samen lopen (sturend) of een meer passieve rol (volgend) dat maakt niet uit ze hebben beide een functie , maar laten we hopen dat de verbondenheid altijd tot uiting komt in de manier waarop en het doel waarvoor wij met elkaar lopen.
Zoals gezegd kan dat actief of meer passief, maar als we de letter f weglaten dan komen de woorden actie en passie tevoorschijn.


Laten we elkaar dan ook toewensen dat in de Hervormde Gemeente van Rockanje het meelopen met elkaar de passie voor Jezus Christus bindend is die vervolgens aanleiding is voor de actie om Zijn naam groot te houden.


Een aangename wandeling met elkaar


Hartelijke groet, mede namens de kerkenraad, A.P. v. E.