Hervormde Gemeente Rockanje

» De Gemeente

Predikant Predikant MEDITATIE DE OOIEVAAR Lange tijd was de ooievaar een zeldzame verschijning. De laatste jaren is daar gelukkig verandering in gekomen. Zoals u inmiddels weet, verkeren wij regelmatig in Vledder, een plaats niet ver bij Steenwijk vandaan. Op onze fietstochten komen wij nogal eens ooievaars tegen. Soms hebben ze hun nest gebouwd op een hoogspanningsmast of zelfs op de dragers van de bovenleiding boven het spoor. Ze broeden graag hoog. De ooievaar is een prachtige zwart-witte vogel met rode snavel, waarover onze bekende bakerpraatjes gaan. Volgens Duitse folklore - wij gaan dan terug naar de Middeleeuwen - zouden ooievaars baby’s in een mandje in hun bek of op hun rug naar gezinnen brengen. De ooievaars vonden de baby’s in grotten en moerassen. Ze werden vervolgens aan een moeder gegeven of simpelweg in de schoorsteen gedropt. Het werd dan ook aan de val door de schoorsteen geweten als een kindje met een handicap of dood werd geboren. Men kon de ooievaar overigens laten weten dat er een kinderwens was door snoep op de vensterbank te leggen. In de Griekse mythologie komen wij het tegenovergestelde tegen: baby’s werden juist door hen ontvoerd. Het Hebreeuwse woord voor ooievaar is ‘chasieda’. Je kunt dat woord vertalen, maar het is een beetje ouderwets, als ‘de goedertierene’. Je komt dat woord in de Psalmen nogal eens tegen. Een mooi voorbeeld is de Oude Berijming van Ps.89 vers 1: ‘k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheen’. De Nieuwe Berijming spreekt van ‘des HEREN milde gunst’. Wil je weten wat goedertierenheid is, leer dan naar de ooievaar te kijken. Het is een vogel die trouw en heel lang voor zijn jongen zorgt. Dat kun je niet van elke vogel zeggen. Neem bijvoorbeeld de struisvogel. Weliswaar staat het struisvogelvrouwtje vrolijk te klapwieken, maar met haar slagpennen en veren is zij nog geen ooievaar. Zij legt haar eieren op de grond en laat haar legsel door het zand verwarmen; ze vergeet dat een voet het kan breken, dat een wild dier het kan vertrappen. Ze is hard voor haar jongen, alsof ze niet van haar zijn, onverschillig of haar moeite misschien voor niets geweest is (Job. 39:16-19). Nee, dan de ooievaar! De ouders vliegen af en aan, zelfs als de jongen al volop in de veren staan. Begrijpt u nu waarom God in de Bijbel wordt geprezen om Zijn goedertierenheid? Hij is de Getrouwe, die liefdevol zorgt. In dat Hebreeuwse woord zit ook nog een element van het zich overbuigen. Ongetwijfeld hebben wij dat bij andere vogels wel eens gezien en mocht je een ooievaarsnest tegenkomen, let er dan maar eens op: een ouderdier dat zich voorover buigt om een jong te voeren. Zó is God, Hij buigt Zich a.h.w. dagelijks voorover, Hij ontfermt Zich over ons. Hij is geen afstandelijke, kille God, maar een zorgzame God, die wij in Jezus Christus Vader mogen noemen. Het is dan ook niet toevallig dat het refrein van Ps.136 luidt: ‘Want zijn goedertierenheid zal bestaan in eeuwigheid’. Wanneer u dit leest, is de zomer aangebroken. Het broedseizoen is inmiddels voorbij. Jonge vogels zijn door ouderlijke zorg uitgevlogen. Ik wens u en jou een mooie zomer toe. Er valt buiten veel te genieten. De vogels, maar ook de bloemenpracht roepen ons toe dat onze hemelse Vader dichterbij is dan wij vaak denken of beseffen. Het is in dit verband goed om Matth.6 nog eens te lezen en dan met name vanaf vers 19. Het is dat bekende gedeelte waarin wij worden opgeroepen om prioriteiten te stellen: je voor alles en boven alles te richten op het Koninkrijk van God en zo vertrouwend op de hemelse Vader in het leven te staan. Dat wij in deze periode, die voor velen ook een vakantieperiode is, eens extra de tijd mogen nemen om te genieten van alles wat groeit en bloeit. De Schepper, die Zijn schepping onderhoudt, zal ons toch niet vergeten? Looft den Heer, die al wat leeft dagelijks zijn spijze geeft, die ons laaft en die ons voedt, Eeuwig is Hij trouw en goed. Aan den God des hemels zij eer en dank en heerschappij, want zijn goedertierenheid zal bestaan in eeuwigheid. (Ps.136:12,13, berijmd) Ds. William Quak
terug