Contactgegevens vindt u hier...
 

Agenda

Wie of wat bepaalt onze agenda?

U herkent het wel, het gevoel dat je geleefd wordt. Van veel kanten wordt er een beroep op je gedaan en zijn er verwachtingen. In onze moderne maatschappij maken we talrijke afspraken teneinde ons in de persoonlijke levenssfeer te kunnen handhaven. (Afspraken met dokter, met leveranciers, met de garage, met overheidsinstantie…etc.).

We hebben een agenda nodig om dit alles te ordenen en structuur in onze dagindeling en ons leven aan te brengen. Met name voor de ouderen onder ons (en dat zijn er veel) zijn de veranderingen enorm als het gaat om het gebruik van een agenda alsmede ook de hoedanigheid van de agenda zelf.

Als de schrijver zijn eigen leeftijd als vertrekpunt neemt dan valt er het volgende te zeggen over de betekenis van de agenda:

– In de tijd van zijn grootouders waren er nauwelijks agenda’s, de samenleving was niet ingewikkeld, het levensritme min of meer voorspelbaar, de afspraken die er waren werden onthouden of bij wijze van spreken op de achterkant van een sigarendoos geschreven.

– In de tijd van zijn ouders zien we de maatschappij complexer worden door grotere mobiliteit (auto’s), door opkomende communicatie (telefoon) en meer diversiteit in de vorm van scholen, instellingen, zakelijke dienstverlening op afstand etc...

Daardoor zijn er meer contactmomenten met anderen (afspraken) nodig om jezelf resp. je gezin door de maatschappij te laveren en toekomst te realiseren.

De noodzaak van notitie in een agenda gaat zich steeds nadrukkelijker aandienen.

– In de tijd (loop) van mijn leven wordt de centrale plaats van de agenda er niet minder op en verandert de techniek de mogelijkheden van de agenda (smartphone, computer) waardoor de agenda zelf op ieder moment kan worden ingevuld, geraadpleegd of gewijzigd.

De agenda is nodig om niet overspoeld te geraken door het leven zelf, voor bescherming tegen de eisen die het leven aan ons stelt.

Bij dit alles moeten we als christenen wel een grens trekken, we moeten niet geleefd willen worden door een agenda met een tijdelijk karakter en een ongewisse voorspelbaarheid.

Dat brengt ons bij een volgende vraag: Door wie laten wij de agenda bepalen, houden we zelf de regie of geven we deze uit handen?

Eigenlijk moeten we dan twee agenda's onder de loep nemen. We hebben een

agenda voor de korte termijn voor onze bewegingen naar de nabije en afzienbare toekomst en we hebben wellicht ook een agenda voor de lange termijn , een agenda voor geheel ons leven en daarna, welke niet door onszelf wordt beheerd maar door onze God.

Als persoon en instelling hebben we het iedere dag vooral druk met de invulling en naleving van de agenda voor de korte termijn. Onze persoonlijke agenda is eigenlijk een print van onszelf met een beweging vooruit, ingevuld vanuit een combinatie van persoonlijke wensen en invloeden van buitenaf. Via de agenda proberen we als persoon of instelling in harmonie met onze omgeving om te gaan en gelijke tred te houden.

Ook een kerk heeft een agenda.

U zult begrijpen dat alles wat in de agenda voor de korte termijn wordt genoteerd (menselijke afspraken) ten dienste moet staan aan die ene agenda voor de lange termijn (Gods afspraken, Gods agenda)

Een agenda voor de kerkenraadsvergadering, een agenda voor de gemeenteavond, een agenda voor te ontwikkelen beleid. Ook in ons geval een weerspiegeling van wat er leeft en wat er zou kunnen gaan leven.

Ook de landelijke kerken hebben een agenda. In dit verband viel mij deze week een artikel op in mijn dagblad dat veertig protestantse kerken in Dordrecht een Verklaring van Verbondenheid hebben getekend (NB 400 jaar na de Dordtse Leerregels!!) om niet langer langs elkaar heen te leven, maar elkaar te helpen in een land waar christenen in de minderheid zijn geraakt. Een informele samenwerking onder de koepel van de zgn. Nationale Synode met betrokkenheid van een breed spectrum aan kerken (van vrijzinnig remonstrant via PKN en evangelische kerken tot en met diverse behoudende kerken).

Diezelfde week lees ik een artikel over een agendapunt van de lokale gemeente Culemborg waarin ze zich afvraagt waarom er zoveel mensen de kerk verlaten en hoe te voorkomen dat nog meer gelovigen dat doen. Het stemt niet tot vrolijkheid als veel jonge mensen verklaren het geloof niet geheel te willen loslaten maar de beleving wel buiten een kerk willen houden. Ook een agendapunt voor ons om over na te denken; immers ook onze eigen gemeente heeft een sterk grijze tint met steeds minder jonge inkleuring.

Evaluerend en lerend moeten we stellen dat het van belang is dat we de regie over onze (korte termijn) agenda houden, dat het goed is ook eens naar agenda's van andere kerken en gemeentes te kijken, dat het van belang is (naar analogie van landelijke ontwikkelingen) dat daarin we blijven vechten tegen isolatie en afkalving. Dat het dus van groot belang is om verbondenheid en samenwerking op de agenda te zetten.

Informeel overleggen we met de Welkomkerk en met Tinte en meer formeel zijn er vormen van samenwerking gegroeid en afgesproken met de Welkomkerk.

Uw kerkenraad ziet het als haar taak deze samenwerking voorzichtig wat uit te bouwen. Samenwerking blijft een punt op onze agenda, als gedachte en als beleidsvoornemen om ook de gelovigen van de Hervormde gemeente van Rockanje een kerk met toekomst te geven.

Een kerk met verbondenheid, met aantrekkingskracht en met de mogelijkheid van overleven uiteraard voor zover dat in onze macht wordt gegeven. Overigens bereiken mij veel positieve commentaren op de vormen van samenwerking die er nu al zijn. Dat is bemoedigend.

Uiteraard werkt ook uw kerkenraad met een agenda.

Het is daarin van belang dat we op de juiste tijd de juiste afspraken maken. Dus op de juiste tijd agenderen. Deze afspraken zullen gericht moeten zijn op een blijvend verbinding zoeken met elkaar en met God en op een tegengaan van de kerkelijke onthechting.

We mogen weten en belijden dat onze levensagenda, al onze notities ten spijt, door God wordt beschreven en ons behoedt voor de gevaren en de dwalingen van het leven.

De enige agenda met eeuwige (existentiële) levensbescherming.

Voor de invulling van de eigen agenda mogen we op die bijzondere agenda een beroep doen zoals in Psalm 119 verwoord:

“Wij zijn Uw dienaar, geef ons inzicht

dan zullen we Uw getuigenissen kennen”.

De Dorpskerk en de Welkomkerk, beiden een vergadering der gelovigen, hebben een zelfde aanbieder en hoeder van die agenda: Jezus Christus.

Dat voor de gemeenteleden van beide kerken mag gelden dat ze hun levenswandel inrichten rondom deze agenda.

Met vriendelijke groet, mede namens de kerkenraad, A.P. v. E.