Contactgegevens vindt u hier...
 

Van de voorzitter


Onzichtbaar voedsel


Terug uit het ziekenhuis en op dit moment (half oktober) voor het eerst weer enigszins in mijn oude doen.
Terug met beelden van de verpleegafdeling en de operatiekamer.
Terug met de ervaring van het totaal afhankelijk zijn en de verwerking van het aan bed gekluisterd zijn, door vier slangen (infuus, drain e.d. ) verbonden met mijn directe omgeving.
Terug met de emoties van je persoonlijke strijd tegen al die protocollen (verpleging , pijnteam e.d.) die natuurlijk goed bedoeld zijn maar niet altijd rekening houden met jou als uniek individu.
Zo ben ik dus terug van weggeweest, dankbaar dat de operatie is gelukt maar wel met inlevering van een longkwab. Dat betekent dat 25% van mijn opnamecapaciteit voor zuurstof is achtergebleven in het ziekenhuis. Zoals bekend hebben we longen om zuurstof op te nemen en koolzuur af te geven.
In rust is er nog altijd een adequate opname van zuurstof , hoe dit is bij inspanning zal de toekomst mij leren.
Zuurstof hebben we nodig voor de voeding van onze lichaamscellen, het is als het ware de benzine waar iedere celstofwisseling op draait.
Zuurstof is dus een uiterst noodzakelijk onzichtbaar voedsel.


Als we als mens zo stilgezet worden bij een knik in onze levenssituatie met in dit geval een stagnatie in de toevoer van voedsel (zuurstof) voor ons lichaam dan is het toch heel mooi om de volgende troostende woorden te mogen lezen zoals in Johannes 14 door Jezus uitgesproken:
“ Ik zal de Vader bidden u een Trooster te zenden opdat Hij bij u blijft tot in eeuwigheid, namelijk de Geest van de waarheid , Die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet
en kent Hem niet, maar u kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn”.
Dit is de Heilige Geest, onzichtbaar voedsel door God gezonden.
We hebben er geen speciaal opnameorgaan voor nodig zoals bij de zuurstof, maar we mogen in geloof ons hele lichaam er voor openstellen en dan krijgen we Hem om niet geschonken.
Als we Christus zoeken in ons leven zal die Geest van Hem getuigen en “ ons de weg wijzen in heel de waarheid “.


Zo mag ik dus vanuit geloofsvertrouwen me verzekerd weten van twee onzichtbare voedselbronnen: zuurstof en de Heilige Geest (de Trooster) .
Dit geeft mij kracht en goede moed om mijn levenspad te vervolgen.
Wellicht zijn er onder de lezers van dit artikel ook mensen die zich in deze situatie herkennen.
Zo mogen we dus, ook als we gekwetst zijn, het onzichtbare zichtbaar maken.
Zo mogen we laten zien dat Gods kracht alle andere krachten te boven gaat.


Ik wil een ieder van u bedanken .die mij in woord, kaartje of gebed gesteund heeft. Ook daar gaat een onzichtbare kracht van uit die helend werkt.
Na thuiskomst op zaterdagavond kreeg ik op zondag de bloemen van de kerk (dus van u allen ), werkelijk een prachtige bos, rijk in kleur en diversiteit.
Ik spreek de hoop uit dat we allemaal beseffen dat we dankbaar mogen zijn voor al het voedsel wat ons ten deel valt, zichtbaar en vooral ook onzichtbaar.
Ik spreek de hoop uit dat die kleurrijke bos bloemen symbool mag staan voor een gezegend leven van een ieder met de wetenschap dat Gods onzichtbare voedende kracht onze enige echte levenskracht is.


Met vriendelijke groet, mede namens de kerkenraad, A.P. v. E.