Van de voorzitter

Gemeenteavond op maandag 4 november

Ja, de gemeenteavond nadert weer met rasse schreden.

De kerkenraad wil nog eens benadrukken dat ze hier veel belang aan hecht en zo als altijd weer hoopt op een grote opkomst.

Het is bij uitstek het moment voor een samenspraak met de gemeente, het moment waarop de kerkenraad haar beleid kan verantwoorden , het moment waarop de gemeente kan horen en de kerkenraad van repliek kan dienen. Tevens het moment waarop voorstellen kunnen worden ingebracht en waarop onduidelijkheden kunnen worden verhelderd en opgelost zodat de weg wordt vrijgemaakt om de gemeente weer een jaar te kunnen besturen op basis van voldoende vertrouwen vanuit de gemeente.

Op het moment van dit schrijven is er nog geen definitieve agenda maar er valt wel iets te zeggen over de onderwerpen die ongetwijfeld aan de orde zullen komen.:

– Verantwoording van de diaconie:

Dit is altijd een vast onderdeel van de agenda, het informeert u over inkomsten, uitgaven en doelen van de diaconie. Wij hopen daarbij dat u kunt delen in de maatschappelijke betrokkenheid die in het diaconaal beleid tot uiting komt.

– Verantwoording van de kerkvoogdij:

Ook dit is altijd een vast onderdeel van de agenda. De gemeente moet weten hoeveel er in een jaar aan geld is bijgedragen, hoe het geld wordt beheerd en waaraan het wordt uitgegeven. Daarnaast wordt u geïnformeerd over de status van de gebouwen en welke projecten er dienaangaande nog op de rol staan. Ook hier geldt dat we in de behartiging van de materiële belangen graag door vertrouwen worden gedragen.

– Evaluatie van de pastorale arbeid.

Ds. Quak zal ons in algemene zin deelgenoot maken van zijn werkzaamheden.

Ook zal hij voor ons nog eens de kern van ons geloven uiteenzetten, een toelichting op onze identiteit zoals we onszelf kennen en zoals we door anderen gekend willen worden. Een toekomstgedachte zal niet ontbreken.

– Vervolg gedachtewisseling over samenwerking met de Welkomkerkgemeente.

Het zal u inmiddels duidelijk zijn dat de kerkenraad vindt dat er om inhoudelijke redenen een verdere uitbouw zou moeten plaatsvinden. Argumenten daartoe zullen worden aangedragen. Vorig jaar hebben we in groepen gediscussieerd over het onderwerp samenwerking met als doel dat dit op een ieder zou neerdalen en in een ieder zou gaan uitwerken. Dit jaar is het wellicht het moment om tot een goede afweging te komen zodat de kerkenraad ook op dit punt verder kan met haar beleid op basis van vertrouwen vanuit de gemeente. We zullen het dit keer plenair met elkaar bespreken. Het is een onderwerp van levensbelang voor onze organisatie.

De kerkenraad roept u dan ook ten stelligste op om 4 november te komen, om deelgenoot te zijn en bij te dragen aan eensgezindheid en motivatie voor uw bestuur.

Samen

Samenwerking zegt iets over de uitwerking van het samen doen.

Wat zegt de bijbel daarover?

Vanuit enkele passages uit Romeinen 10 willen we hier naar kijken.

In vers 3 staat dat het in ons handelen gaat “ om de onderwerping aan de gerechtigheid van God, het gaat niet om de eigen gerechtigheid”.

Daarin worden we als mensen dus samengebonden, ons behoud stijgt uit boven onze persoonlijke oordeelsvorming. In volgende verzen komt dat nog extra tot uitdrukking:

“ Want het einddoel van de wet is Christus, tot gerechtigheid voor een ieder die gelooft. Als u met uw mond de Here Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden. Ieder die in Hem gelooft , zal niet beschaamd worden. Er is immers geen enkel onderscheid tussen Jood en Griek”.

God maakt dus geen onderscheid.

Voelt u met mij de oproep om samen de gerechtigheid van God te zoeken door samen te geloven?.

In onze identiteit zijn we rechtzinnig , we zoeken Christus en in Hem God, dat moeten we vertalen in rechtvaardigheid voor God. De bijbel geeft ons die handreiking zoals boven beschreven.

Het is aldus een bijbelse opdracht dat we moeten accentueren wat ons verbindt en niet moeten accentueren wat ons ( nog? ) scheidt.

Daarom moeten we elkaar opzoeken, samen spreken en samen werken.

Wij hoeven er ons niet voor te schamen dat we rechtzinnigheid zien als banier van de gerechtigheid, maar dan wel een banier waarop de samenwerking is ingekleurd.

Dat zegt de bijbel ons, dat zegt het Woord van God ons.

Met vriendelijke groet, mede namens de kerkenraad , A.P. v. E.

 

Strijden

Inherent aan ons aardse bestaan is dat we betrokken zijn bij strijd. Nemen we er zelf niet aan deel dan worden we er wel bij betrokken of zijn we er getuige van.

Voor strijd in het groot hoeven we de krant maar open te slaan , de TV. of radio maar aan te zetten en we worden gedetailleerd op de hoogte gehouden van oorlogen tussen volken en bevolkingsgroepen met in het kielzog daarvan de strijd om het bestaan.

Maar strijd op wereldschaal is lang niet alleen militair, denk aan b.v. de handelsoorlog tussen de V.S. en China waarvan we nu getuige zijn of aan de Brexit procedure die ons in de greep houdt.

Er is ook strijd op kleinere schaal , dat loopt van een goedaardige wedstrijd via het wat grimmiger redetwisten tot aan vechten en letsel toebrengen toe.

Het gaat bij al deze zaken om een zichtbare strijd waarbij mensen of groepen van mensen opkomen voor een belang .We weten uit ervaring dat mensen het elkaar erg moeilijk kunnen maken en elkaar weinig respecteren in naam van hun eigen belang.

Meer naar de persoon toe, naar onszelf toe weten we dat we ook vaak verwikkeld kunnen zijn in een niet zo zichtbare strijd, een persoonlijke strijd veelal een innerlijk conflict waarbij belangen binnen onszelf botsen. Dit is niet fysiek maar geestelijk waarbij we botsende emoties en gedachten proberen om te zetten in een juist gedrag en levenshouding. Veel mensen lukt dit niet op eigen kracht, denk maar aan de velen die depressief of gedragsgestoord zijn . Hier moet bij aangetekend worden dat dit niet altijd uitingen van conflicten zijn maar dat aanleg en ziekte hierin het geding kunnen zijn.

Ja wij mensen strijden heel wat af , vinden onze motivatie meestal in argumenten en oordeel en zorgen dat we dit alles kracht bij kunnen zetten door goed gewapend te zijn in verbale(met de mond), fysieke (met lichaamskracht) en mechanische (bij oorlogen) zin. Menselijke strijd is vaak egocentrisch en doet anderen pijn.

Voordat we gaan naar de tweede wereld van ons bestaan, het koninkrijk van God, nog even iets over de strijd op het scharnier van die twee werelden ( de oude en de nieuwe wereld ) en dat is de godsdienststrijd.

Door de eeuwen heen zeer bepalend geweest voor onze historische ontwikkeling. We zien al eeuwen strijd tussen moslims en christenen, tussen christenen onderling, tussen moslims onderling en andere godsdiensten.

Het menselijk oordeel probeert hierbij de goddelijke bestemming te overrulen waardoor de argumentatie al snel tot een valse profetie verwordt.

Zo is de naam van God vaak misbruikt geworden door mensen.

Dat we strijdbaar moeten zijn staat buiten kijf. We mogen en moeten opkomen voor onszelf, voor onze overtuiging en voor onze God. Maar hoe dan?

U weet het als we er zelf niet meer uitkomen dan wijst ons de bijbel, het woord van God, ons de weg. Ook in de bijbel zijn er talloze passages die met strijd te maken hebben en die ten diepste verwijzen naar de zorg die God voor zijn schepping heeft.

Zo lezen we in Exodus 14 bij de tocht door de Schelfzee dat Mozes zegt:

” De Heere zal voor u strijden en u moet stil zijn”

Een God die strijdt voor zijn volk om niet en zonder menselijk oordeel. Als wij strijden en ons overgeven aan God weten we dus dat er voor ons gestreden wordt.. Dat lezen we ook in de vele oorlogen in het Oude Testament waarbij God de Israëlieten nooit losliet.

Maar God geeft ons een nog duidelijker wapen in onze strijd: Hij zendt zijn zoon Jezus Christus. Die leert ons dat je ook kunt strijden met Woord en Geest.

Jezus bestrijdt het onrecht met woorden die verbinding leggen met de Vader en overwint voor ons de strijd tegen het kwade door kruis en opstanding.

Dit alles is voor ons als mensen in Rockanje, als gemeente in Rockanje onze motivatie en onze strijdkreet.

In navolging van Hem worden we opgeroepen te strijden met de wapenrusting van God ( Efeze 6 ) :

” Omgord uw middel met de waarheid, bekleed u met het borstharnas van de gerechtigheid, schoei de voeten met bereidheid van het Evangelie van de vrede, neem het schild van het geloof op, zet de helm van de zaligheid op en hanteer het zwaard van de Geest”.

We hebben het hier dus over een geestelijke wapenrusting. Gods strijdwijze is dus geheel anders dan die van ons mensen : God zet kracht bij door fysiek te ontkrachten en door geestelijk te bekrachtigen ( Hij werkt door mensen heen via de Geest).

Op zoek naar de waarheid moeten wij het schild van ons geloof opnemen ( verwoord in de Belijdenis-geschriften). Dan komen we uit bij een strijdende en triomferende kerk die zorg draagt er geen antichristelijke geest ontstaat. De kerk zijn we met ons allen . Er wordt dus een persoonlijk beroep op ons gedaan. Ook in de Ned. Herv. Kerk in Rockanje en andere kerken.

Waar komen we voor op , waar zetten we ons voor in?

Het lijkt duidelijk dat we als christen ( maar hopelijk ook als niet-christen ) de wapenrusting ter hand nemen zoals boven beschreven. Het lijkt duidelijk dat we de regie van onze strijd bij God moeten leggen en dat we in alles strijden tot Zijn eer.

Tegelijk beseffen we dat dit ons van geen kanten lukt, dat we geneigd zijn in zonde te vervallen en ons te laten meesleuren door het kwade. Het aannemen van Jezus Christus maakt het voor ons mogelijk voor Gods openbaring op te komen en ons eigen belang te reduceren. De profetie van het Woord is leidend ,de liefde tot God en de naaste is leidend en niet de strijdplannen van ons mensen.

Strijden verwijst omgekeerd naar eensgezindheid tussen mensen, tussen gemeenteleden, tussen gemeenten en met de wereld om ons heen.

Daar waar eensgezindheid is hoeft niet gestreden te worden.

Die eensgezindheid lezen we in Filippenzen 1 , waar Paulus zegt:

“ Wandel het Evangelie van Christus waardig, opdat ik, of dat ik nu kom en u zie of dat ik afwezig ben, van uw zaken mag horen dat u vaststaat in één geest, en dat u samen eensgezind strijdt door het geloof in het Evangelie”.

Ik wens onze gemeente een waardige en eensgezinde strijd toe.

Met vriendelijke groeten, mede namens de kerkenraad, A.P. v. E.