Van de voorzitter

Bezinning

Het is nu precies tien jaar geleden dat ik onder de rubriek Van de voorzitter ben begonnen om in iedere volgende uitgave van de EVB een artikel te plaatsen.
( uiteraard met instemming van de toenmalige kerkenraad ).
Destijds ( onder Ds. Verwijs ) werd het voorzitterschap losgemaakt van de taak van de predikant. Dit alles om de verantwoordelijkheid van de kerkenraad zo breed mogelijk in te zetten  om een optimale geloofsplanting te kunnen realiseren. We zijn immers een organisatie waarbinnen we in onderlinge saamhorigheid voorwaarden scheppen om Gods aanwezigheid in ons midden te kunnen ervaren. Een organisatie die de activiteiten van het heden uitvoert en de dingen van de toekomst moet plannen. Een organisatie met onderlinge verbondenheid waarbij de kerkenraad spreekt als mond van de gemeente.
Geloofsplanting gedijt beter in een bodem waarin de planter ( predikant ) en de verzorgers van de bodem ( kerkenraad namens u ) ieder hun eigen verantwoordelijkheid nemen binnen een gezamenlijke taakstelling.

Paulus zegt: ” Laten we op elkaar letten door elkaar aan te vuren tot liefde in goede werken ”. Dat aanvuren, dat in stand houden van de Hervormde Gemeente van Rockanje, dat is te verwezenlijken in een transparante  organisatie met een aanspreekbaar bestuur. Omgekeerd mag er verwacht worden dat  het bestuur ( de kerkenraad ) zich uitspreekt over dingen en verantwoording aflegt.
Dit alles bracht mij er tien jaar geleden toe om een nieuwe rubriek te starten om zaken en ontwikkelingen binnen onze kerkgemeenschap onder uw aandacht te brengen.
Uiteindelijk om het hoogste doel te dienen:
” Moge uw gemeenschap in het geloof zich krachtig openbaren in de kennis van al het goede dat in u is met betrekking tot Christus Jezus ” ( Filemon ).

Als u in die tien jaar hebt meegelezen dan heeft u gezien dat ik via werkwoorden, zelfstandige naamwoorden en actuele kerkzaken een verbinding heb willen leggen tussen alles wat we zo tegenkomen op onze levensweg, ook in kerkelijk opzicht en het geloof.
Veel citaten uit de Bijbel zijn er gepasseerd om duidelijk te maken dat het geloof weliswaar een  onderdeel van iemands bestaan kan zijn maar dat ten diepste het bestaan zelf een onderdeel is van de door God geschapen werkelijkheid . Dat betekent dat God de regie heeft en wij geroepen worden tot een opdracht met het afleggen van verantwoording. Het is Jezus Christus die ons dit heeft duidelijk gemaakt en ons in staat heeft gesteld die verantwoording te adresseren. Immers via Jezus kunnen we bij de Vader komen. Via de Geest mogen we ervaren dat de regisseur ( onze Vader ) ons niet loslaat.

Kortom al die artikelen waren  bedoeld als ondersteuning en bemoediging voor het leven van alle dag en voor hoop naar de toekomst.
Dit als vertegenwoordiger van uw bestuur en gedreven door de verantwoordelijkheid die daar bij hoort.

In alle eerlijkheid heb ik overwogen om na deze tien jaar met mijn rubriek te stoppen om het podium aan anderen te geven.
Een aantal overwegingen hebben mij doen besluiten om dit toch niet te doen.
Ik heb mij bezonnen. Bezinning wil zeggen dat men komt tot introspectie en via goed nadenken komt tot een besef.
Zolang ik bestuurder ben en in de gelegenheid om anderen ( dus u ) aan te vuren moet ik dat blijven doen vanuit de eerder genoemde verantwoordelijkheid.
Zolang ik als bestuurslid ben geënt op de Wijnstok ( met een hoofdletter ) is het mijn taak als rank om zoveel mogelijk vrucht te dragen ( Johannes 15 ).
Zolang ik als levende steen mag meebouwen aan de gemeente van Christus, dus ook aan onze Hervormde Gemeente,  daartoe genodigd door Christus zelf ( ” Blijft in Mijn liefde ” ), zolang zal ik dit niet nalaten.
Dit als uitkomst van mijn bezinning.

Ik schrijf dit artikel in de week voor het Heilig Avondmaal en dan geldt voor ons allen dat overdenking en bezinning onze doelstelling in het leven kunnen verduidelijken. Een doelstelling die ons dan nog meer wordt ingegeven door de werking van de Geest die ons zal doen begrijpen dat onze doelstelling er slechts kan zijn  vanwege Gods doelstelling met de mensheid en de wereld.
Het beeld van God als Wijngaardenier, Christus als de Ware Wijnstok en wij als de ranken is goed te begrijpen en roept ons op hieraan onze invulling van het leven te spiegelen.

Ook ik heb na de genoemde tien jaar mij deze spiegeling ter harte genomen.
U kunt nog een aantal artikelen verwachten.

Als we elkaar dan hebben opgeroepen tot bezinning mogen we naar elkaar de wens uitspreken te hopen dat we elkaar nog lang mogen aanvuren zodat Zijn naam ( Christus ) zichtbaar wordt in een gloed van vrede, gerechtigheid en liefde. Dus geloof niet als waakvlam maar als vreugdevuur.
Een goede en zinnige vakantie.

Hartelijke groet,  A.P. v. E.