|
|
» De Gemeente
|
Hervormde Gemeente Rockanje
|
|
Predikant
Predikant
MEDITATIE
VOORUITKIJKEN
Nog even en het is Hemelvaartsdag. Een soort ruimtevaart? Kijk echter naar die wolk. Jezus werd voor de ogen van Zijn leerlingen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze Hem niet meer zagen (Hand.1:9). Wij komen vaker in de Bijbel een wolk tegen. Tijdens de woestijnreis van Israël; op de berg Sinaï; bij de tabernakel en later bij de inwijding van de tempel van Salomo. De wolk is een teken van Gods aanwezigheid. Jezus gaat Gods dimensie binnen. De hemel is dus Gods verborgen tegenwoordigheid. Het is geen verre plaats, ergens in dat onmetelijke heelal. Nee, de hemel is dichtbij. Om ons heen. Het is die verborgen werkelijkheid, die ons omgeeft en van waaruit wij bestuurd en gesteund worden.
Er is dus een andere, onzichtbare wereld achter de werkelijkheid die wij kennen. Wij mogen daarin geloven, omdat het geloof voluit gestalte heeft gekregen in dat wat met Jezus is gebeurd. Je kan menen dat Gods dimensie een illusie is. Je kan het christelijke geloof als poppenkast van de hand doen of proberen het te ontdoen van al die elementen die met het gezonde verstand niet te rijmen zijn, om zo je geloofsovertuiging, zij het sterk uitgedund, staande te houden in een rationele wereld. Maar waarom zou iets, waar wij met ons verstand niet bij kunnen, bij voorbaat niet waar zijn?
Lucas, de schrijver van Handelingen, was een arts die zijn tijd verstond. Kunst en cultuur waren ver gevorderd. Niet alles werd geloofd. Een verhaal moest betrouwbaar zijn door ooggetuigen of eigen waarneming. Elf betrouwbare ooggetuigen in ons verhaal! Niet voor niets ook krijgt dat zien een sterke lading: ‘Voor hun ogen werd Hij omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze Hem niet meer zagen’. En dan dat staren naar de hemel. ‘Wat staan jullie naar de hemel te kijken?’, zo vragen die twee engelen, ‘Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie Hem naar de hemel hebben zien gaan’.
Lucas houdt er rekening mee dat zijn verhaal op dít punt beoordeeld gaat worden: wie zijn de getuigen en wat hebben zij met eigen ogen gezien? Is dít echter niet het zoveelste verhaal dat spreekt over mensen die lichamelijk in de hemel zijn opgenomen? Werd dat ook niet van Romulus gezegd, de stichter van de stad Rome en de stamvader van de Romeinen? Werd zijn geheimzinnige verdwijning door het volk niet gezien als een opname in de wereld van de goden? Zo werkt het toch psychologisch? Cicero, eveneens een geletterd man, kon het verhaal over Romulus maar moeilijk accepteren. Daarom zei hij: ‘Van een voortreffelijk mens kan men toch moeilijk aanvaarden dat hij dood is’. Het is dus niet enkel iets van onze tijd om tal van vraagtekens te zetten achter allerlei wonderlijke verhalen.
Hemelvaartsdag: er is een boog gespannen tussen hemel en aarde. Er is een groot project van start gegaan. De hemel als een werkelijkheid die direct contact met de onze heeft en vol beweging en energie is. Dat is iets anders, dan je blindstaren op de hemel en uitroepen dat het hier beneden niet is. Het is ook iets anders, dan de vraag of jij straks wel in de hemel mag komen. Hemelvaart bindt ons aan de aarde, hoe paradoxaal dat ook klinkt. Het evangelie is er en dít moeten Jezus leerlingen gaan doen: getuigen van Jezus, in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde. Om mensen weg te roepen uit de wereld en te richten op de hemel, omdat dáár onze eindbestemming ligt? Je niet druk maken over de wereld en alle problemen die er zijn? Je gewoon terugtrekken in jouw relatie met God in Jezus Christus? Ja, die relatie is uitermate belangrijk. Immers: in Jezus Christus ligt alles. Alles wat er te hopen valt en te verwachten. Maar je terugtrekken in die relatie? Anders gezegd: omhoog blijven kijken?
Nee, vooruitkijken! Wanneer Jezus de zin is van ons leven, maar met name ook van de geschiedenis van de wereld, anders gezegd, wanneer alles, verleden, heden én toekomst, onder de spanningsboog staat van wat God in Hem heeft gedaan, doet én zal doen, tot op de dag dat Jezus in heerlijkheid zal terugkomen, ja, dan kunnen wij wat leren van Jezus leerlingen. Ze begrijpen Jezus opdracht. Ze gaan blij naar huis. Ze beginnen met het organiseren van samenkomsten. Ze bidden om de komst van de Heilige Geest. Ze gaan, na die komst, met kracht de wereld in. Een loodzware taak. Het is werken geblazen. Werken in en voor Gods Koninkrijk, Zijn nieuwe wereld. Met diep in hun hart de wetenschap: Hij komt terug. De echo van die woorden klinkt door het hele Nieuwe Testament heen. Jezus is naar de hemel gegaan en Hij komt terug.
Als je je dat elke dag realiseert, verandert er veel. Je krijgt hoop. Er ligt immers iets moois in het verschiet. Het leven hier is niet maakbaar. Er is nog veel gebrokenheid, op tal van fronten. Máár: Hij komt terug. Dat betekent, zoals in het laatste Bijbelboek staat, dat alles nieuw wordt gemaakt. Immers:
God staat aan het begin
en Hij komt aan het einde.
Zijn woord is van het zijnde
oorsprong en doel en zin.
Vanuit dat perspectief in het leven staan én aan het werk gaan!
Ds. William Quak
| | terug
|
| |
|
|
|
|
