COLLECTEROOSTER:

Zondag 7 december – St. HVC Hulp Vervolgde Christenen
Training & evangelisatie
De Kerk in Soedan bereidt zich voor op nog zwaardere vervolging. Voorganger Salah (schuilnaam) leidt evangelisten en kinderwerkers op om het Evangelie te verspreiden. Met steun van HVC kan hij Bijbels, onderwijs en hoop brengen in een land vol onzekerheid.

Stilte voor de storm
De machtsstrijd in Soedan speelt zich af tussen twee islamitische groeperingen. Hierdoor is de aandacht tijdelijk afgeleid van de christelijke minderheid. Dat biedt de Kerk een unieke kans om zich in stilte voor te bereiden op de periode na het conflict. Want zodra de oorlog voorbij is, zal de christenvervolging naar verwachting weer toenemen en daar wil de Kerk op voorbereid zijn.
De Soedanese voorganger Salah* zet zich daarom met overtuiging in om vóór die tijd zoveel mogelijk evangelisten op te leiden. Zodat zij het Evangelie kunnen verkondigen onder moslims en nieuwe kerken kunnen stichten in heel het land. 

"Dit is het moment!"
Dominee Salah groeide op in Khartoem, maar moest met zijn vrouw en kinderen vluchten toen de oorlog uitbrak. Nu leidt hij vanuit het noorden van Soedan een netwerk van ondergrondse kerken. “Dit is het moment om in actie te komen," zegt Salah. "Nu kunnen we Bijbels verspreiden, christenen toerusten en hen voorbereiden op de toekomst. Zodra de strijd voorbij is, zal de onderdrukking weer toenemen. Dan moeten zij sterk staan: geestelijk en praktisch.” Salah ziet het oorlogsvacuüm als een enorme kans om christenen toe te rusten en Bijbels als een onstuitbare stroom door het land te verspreiden. Stichting HVC ondersteunt hem hierbij. 
*omwille van de veiligheid gebruiken we een schuilnaam en is Salah onherkenbaar in beeld gebracht

Christelijke schoolboeken
Naast het trainen van evangelisten is ook kinderwerk een belangrijk speerpunt van de lokale kerken. In Soedan is op scholen uitsluitend islamitisch onderwijs beschikbaar. Daarom is het cruciaal om kinderwerkers en christelijke leerkrachten toe te rusten. Er is behoefte aan een trainingscentrum én aan materialen zoals christelijke schoolboeken, leermiddelen en Bijbels.
Met 60 euro kunnen een evangelist en een kinderwerker worden toegerust. Met 100 euro kunt u bijdragen aan de bouw van het trainingscentrum. Voor 120 euro voorziet u een hele kerk van Bijbels om uit te delen.

https://www.stichtinghvc.nl/project/training-evangelisten-en-kinderwerkers-in-soedan/

In 100 landen worden 380 miljoen christenen vervolgd.
Wereldwijd kan 1 op de 7 christenen zijn geloof niet in vrijheid beleven.


Zondag 14 december – ZOA Een hulpverlener aan het woord
Stichting ZOA (Zuidoost-Azië) springt wereldwijd in met noodhulp en blijft langdurig tot aan de wederopbouw. We werken waar mogelijk samen met lokale partners en worden ondersteund door duizenden vrijwilligers. We vinden het geweldig om samen te werken met honderden kerken, ondernemers, scholen en donateurs. Samen zijn we er, voor mensen die alles zijn kwijtgeraakt door een oorlog of een ramp.
https://www.zoa.nl/kennismaken#body-content

Onderstaand het vraaggesprek met Hielke Zantema die als hulpverlener deel uit maakt van het rampenbestrijdingsteam (disaster response team).
Toen Hielke Zantema een paar jaar geleden op het vliegveld van Juba in Zuid-Soedan aankwam, baalde hij er voor het eerst in zijn leven van dat hij alleen reisde. Na een lange reis bleek de chauffeur die hem op zou pikken onvindbaar en voor Hielke zat er niets anders op een bankje te zoeken en te gaan zitten wachten. Een lokale simkaart had hij immers nog niet en in het gevaarlijke Zuid-Soedan was zomaar een taxi nemen geen optie.
Hielke Zantema is als deel van ZOA’s disaster response team veel alleen op pad. Naar oorlogsgebieden waar ZOA’s lokale team wat hulp kan gebruiken, maar ook naar rampgebieden waar een nieuw project opgezet moet worden. Zo reisde hij afgelopen jaar regelmatig naar Oekraïne om samen met zijn team noodhulp in gang te zetten. De meeste reizen voor het disaster response team maakt Hielke in zijn eentje, waarbij hij afhankelijk is van lokale collega’s en behulpzame locals. Zo was hij ook op Sulawesi, waar hij na de aardbeving en tsunami een nieuw project opzette.

Hoe was dat, die ramp?
"Het drama was groot en dat wat ik zag en hoorde, bleef echt hangen. De ellende die mensen daar in Indonesië is overkomen, is onvoorstelbaar en de verhalen van mensen die dierbaren en hun huis zijn verloren, zijn indrukwekkend. Tegelijkertijd kan ik zulk leed ook wel een plekje geven, anders kon ik dit werk niet doen. Ik ben erg onder de indruk van de grootte van de ramp op Sulawesi en tegelijkertijd geraakt door de veerkracht van de eilandbewoners. Het is mooi om te zien dat mensen niet bij de pakken neer gaan zitten.”

Sinds het uitbreken van de oorlog een jaar geleden, reis je ook regelmatig naar Oekraïne.
“In Oekraïne ben ik in dorpen geweest waar 80 tot 90 procent van de gebouwen verwoest is. Daar wonen nog mensen, want lang niet iedereen heeft de mogelijkheid om te vluchten. Eens sprak ik een oude man van in de zeventig. Van zijn huis was na een bombardement weinig over. Hij was vooral verontwaardigd en verbijsterd. ‘Waarom gebeurt dit? Waartoe? Waarom overkomt mij dit?’ Daar kun je als hulpverlener geen antwoord op geven. Het is ook niet te bevatten als je de gebombardeerde woonwijken, scholen, ziekenhuizen ziet… Ik sta daar net zo machteloos als die man, en ik kan op zo’n moment alleen maar luisteren en een arm om hem heenslaan.”

Wat is je motivatie om zoveel te reizen?
“Ik wil niet machteloos toekijken hoe kwetsbare mensen gemarginaliseerd worden. Ik wil betekenisvol zijn voor mensen in nood. In mijn functie betekent dat dat ik naar de gebieden toe reis om inhoudelijke plannen te maken met een lokaal ZOA-team of een partner. Meestal reis ik alleen, wat ik geen probleem vind. Je moet goed met jezelf overweg kunnen om dat te kunnen doen."

Wat is er leuk aan het alleen op pad zijn?
"Ik vind het leuk om op een plek te zijn waar je niemand kent. Een beetje contacten leggen en een nieuwe locatie verkennen. Tegelijkertijd zijn er ook momenten dat het minder leuk is om op jezelf te zijn aangewezen. Vaak is de taal een probleem en gaat communiceren niet makkelijk. De vervelendste momenten zijn het echter als je ziek wordt en er geen ziekenhuizen in de buurt zijn. Als je dan zonder energie op je hotelkamer zit, vraag je je weleens af of het het eigenlijk allemaal welwaard is. Gelukkig vergeet je die gedachten snel op het moment dat het weer beter gaat."

Voel je je weleens eenzaam tijdens zo’n reis?
"Ja, soms wel. ‘s Avonds en in het weekend heb je naast je werk vaak niets te doen. In Afrikaanse landen is het niet gebruikelijk dat je zomaar iets gaat drinken met collega’s, dus daar zit je ‘s avonds meestal gewoon op je hotelkamer. Dan gaat de tijd soms best langzaam en kan de verveling toeslaan. Ik bereid mezelf daarop voor door boeken en films mee te nemen. Ik lees veel op reis; met goed internet is een nieuw e-book zo gedownload. Naast socu=iale contacten, mis ik vooral het samen de dag beginnen met mijn gezin. Alleen op reis begin en eindig je de dag altijd in je eentje. Ik mis vaak de leuke momenten met mijn vrouw en ons kleintje."

Hoe is het om hen achter te laten?
“Het geeft met veel rust en vertrouwen dat mijn vrouw heel makkelijk is en geen moeite heeft met mijn gereis. Ik kan haar en mijn dochtertje Elin met een gerust hart samen achterlaten. In die zin doen we het ook echt samen: zonder mijn vrouw zou ik dit werk niet kunnen doen. Daarnaast helpt het dat we een tijd samen voor ZOA in Uganda gewoond en gewerkt hebben, dus ze weet wat het is.”

Maar toch. Je bent weken van huis. Met welk gevoel vlieg je dan na zo’n reis naar huis?
“Op het moment dat ik de terugreis begint, wil ik altijd het liefst vijf minuten later thuis zijn. Mijn vrouw en dochter komen me vaak ophalen van het treinstation en elke keer weer vind ik dat geweldig en waardevol. Na elke reis realiseer ik me weer hoeveel ik van mijn vrouw en dochter houd.  Niet alleen van hen trouwens, ook dingen als een koelkast, vers brood en een wc met wc-bril waardeer je extra na een reis. Elke keer weer is het een goede les om me te realiseren hoe gezegend ik ben met Nederland en mijn familie en vrienden. Dat vind ik een positief aspect van het reizen.”

Tegelijkertijd laat je al die vluchtelingen en getroffen mensen achter.
“Ja, dat is moeilijk. Ik sta er tijdens mijn reizen soms alleen voor, maar dat hebben veel vluchtelingen net zo goed. ZOA kan iets doen aan hun fysieke noden, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet meer alleen voor staan. Werkelijk iets betekenen voor deze mensen, betekent dat we lang betrokken moeten blijven. Ik vind het fijn dat het ZOA’s missie is om niet alleen noodhulp te bieden, maar ook aan het herstel van samenlevingen te werken en zo ook eenzaamheid te bestrijden. Met onze kantoren in de crisisgebieden zitten we heel dicht bij mensen. Toen ik bijvoorbeeld een aantal jaar geleden met mijn vrouw in Uganda woonde, merkte ik dat ZOA daar in zeer afgelegen gebieden ook echt een verschil maakt door jarenlang te werken aan relaties.”

We zijn er voor mensen die alles zijn kwijtgeraakt door een oorlog of een ramp. Dat doen we onder andere door winterhulp te bieden in landen als Syrië en Oekraïne. Daar zorgt de vrieskou voor immense problemen voor vluchtelingen. Wil je samen met ons omzien naar onze naasten die vechten tegen de extreme kou? Het kan levensreddend zijn.

https://www.zoa.nl/hielke-reist-van-crisis-naar-crisis-in-zn-eentje


Zondag 21 december – Overleven in conflictgebieden – Noodhulp voor Oost-Congo en Zuid-Soedan
Waarom is dit project nodig?
Door geweld en instabiliteit in Oost-Congo en Zuid-Soedan zijn duizenden gezinnen gevlucht. In Kajo-Keji County (Zuid-Soedan) zijn dorpen aangevallen en huizen verwoest, waardoor mensen geen voedsel en onderdak hebben. In Bunia (Oost-Congo) is de situatie verder verslechterd door toenemende gevechten tussen gewapende groepen. Dit heeft geleid tot een grote humanitaire crisis. Onlangs zijn Oegandese troepen de stad binnengetrokken. Onze partnerkerk meldt dat studenten, docenten en kerkgemeenschappen ernstige tekorten hebben aan basisvoorzieningen.

Wat houdt het project in?
Het project biedt noodhulp en wederopbouw in beide landen:

• In ZuidSoedan: Distributie van voedsel, materialen voor onderdak, kookgerei en landbouwgereedschap aan ontheemde gezinnen in KajoKeji County.
• In OostCongo: Voedselhulp voor studenten en docenten van de theologische school en ondersteuning van kerkelijke gemeenschappen in Goma en Bunia.
• Daarnaast: Pastorale zorg en psychosociale ondersteuning voor getroffenen, zodat zij hun leven opnieuw kunnen opbouwen.

• Dank God voor de lokale kerken in OostCongo en Zuid-Soedan die, ondanks moeilijke omstandigheden, blijven dienen en hoop brengen aan mensen in hun omgeving.
• Bid dat het geweld stopt en dat er duurzame vrede komt, zodat ontheemde mensen veilig kunnen terugkeren naar hun gemeenschappen en hun leven weer kunnen opbouwen.
• Bid dat de mensen die in nood zijn door de hulp van de kerk de liefde van Christus zullen ervaren.
• Bid in deze adventstijd om besef dat Christus onze vrede is en wij vredestichters mogen zijn.

https://www.gzb.nl/projecten/oost-congo-en-zuid-soedan-overleven-in-conflictgebieden


Donderdag 25 december  – Oog en hart voor gehandicapten in Nepal
Waarom is dit project nodig?
Een aanzienlijk deel van de Nepalezen leeft rond of onder de armoede grens. Als je dan ook nog gehandicapt  bent, dan betekent dat een nóg moeizamer bestaan. Zij worden vanuit de heersende hindoereligie achtergesteld en hebben maar weinig kansen. Maar zo kijkt God niet naar mensen! We willen gehandicapten helpen om de vicieuze cirkel van armoede te doorbreken. Ze hebben vaardigheden, ideeën en soms een startbedrag nodig om goed inzetbaar te zijn, om een positieve wending te geven aan hun leven en dat van hun familie.

Wat houdt het project in?
Onze diaconale partner ACN heeft oog en hart voor mensen die in moeizame omstandigheden leven, zoals mensen met een handicap. Zij worden vanuit de heersende Hindoe-religie achtergesteld en hebben maar weinig kansen. ACN komt voor hen op in hun community, leert hen vaardigheden voor het dagelijks leven en biedt hen een vaktraining aan. Zo kunnen ze beter in hun eigen levensonderhoud voorzien, op een mani­er die bij hen past. Ook stimuleert ACN lokale kerken om een helper en een familie voor hen te zijn.

Impact
Sunam en Rania zijn dolgelukkig met hun koks- en kappersopleiding! Het helpt ze aan een inkomen, zodat ze kunnen ontsnappen aan de diepe armoede waarin ze leefden.

https://www.gzb.nl/projecten/nepal-oog-en-hart-voor-gehandicapten


Zondag 28 december – Diaconie algemeen


Woensdag 31 december – Old Tafo Scholenproject
 “Stichting Old Tafo scholenproject” helpt vanaf 1996 om straatkinderen in de sloppenwijken van Kumasi in Ghana naar te laten gaan. “Old-Tafo” is de naam van de wijk in Kumasi waar de school staat. De initiatiefnemers komen uit Rockanje en omgeving, vandaar de naam “Rockanjeschool”. De school staat in Ghana ook wel bekend als “Rockanje Presbyterian Experimental Basic School” of “Rockpres”.

Vanaf 1996 heeft de school een geweldige groei doorgemaakt. Op dit moment heeft de school: 1338 basisschoolleerlingen, 799 voortgezet onderwijsleerlingen, 78 leraren en 8 onderwijsassistenten.

Het schoolfonds wordt beheerd door de Stichting “Old -Tafo “ te Rockanje, in samenwerking met het schoolbestuur en de ouderraad van de Rockanje school in Old Tafo Kumasi. Het geld wordt voor 100% besteedt aan het kind, want onze stichting heeft slechts geringe administratieve of andere kosten. Wij willen voor dit doel geen cent verloren laten gaan. Ook vandaag doen wij weer een beroep op u. Helpt u alstublieft mee om ook de armste kinderen van Old Tafo een betere toekomst te geven! Ieder kind heeft toch recht op onderwijs?

http://www.rockanjeschool.com/


Zondag 4 januari - Chris en Voorkom (partner van stichting De Hoop)
Chris en Voorkom! inspireert en stimuleert kinderen, tieners en hun opvoeders tot het maken van gezonde en verantwoorde keuzes. Dat doen wij door middel van het aanbieden van preventie-, weerbaarheids- en leefstijlprogramma’s en het bieden van een luisterend oor via anonieme chat en e-coaching. Hierbij maken we onderscheid tussen de volgende merken:

Chris
Met ‘Chris’ bieden wij kinderen en jongeren een luisterend oor via chat en Connect (e-coaching). Daarnaast bieden wij op maat trainingen, voorlichtingen en coaching, bijvoorbeeld over groepsdruk of het aanpakken van pestgedrag. ‘Chris’ is er voor bemoediging van en advies aan jonge mensen en voor hun opvoeders, jeugdwerkers en professionals. Ook bieden wij met ‘Chris’ middels Connect een luisterend oor aan opvoeders die anoniem contact willen met een coach over zorgen / problemen binnen de opvoeding.

Voorkom!
Met ‘Voorkom!’ willen wij kinderen en tieners voorlichten over middelengebruik. Dit doen wij door het verzorgen van preventielessen die voornamelijk op scholen worden gegeven. Deze preventielessen gaan onder meer over de thema’s alcohol, drugs, roken en internet. Met ‘Voorkom!’ willen wij leerlingen leren om zelf gezonde keuzes te maken.

https://www.chris.nl/
https://www.voorkom.nl/
https://www.chrisvoorkom.nl/


U kunt uw collecte of gift natuurlijk ook overmaken naar het banknummer van de diaconie, wilt u er de zondag of collectedoel bijzetten?

Namens de diaconie, hartelijk dank voor al uw bijdragen.

(RABO bank: NL67 RABO 0355 7005 65 t.n.v. Diaconie Herv. Gem. Rockanje).